یکی از نشانه های ظهور حضرت مهدی علیه السلام تلاش گسترده ایرانیان مسلمان در دوران غیبت کبری است. در روایات از تلاش گسترده ایرانیان برای تشکیل حکومت حضرت مهدی علیه السلام بسیار تجلیل شده است، این تلاش ها عبارتند از:

 

 

1- حمایت همه جانبه از اسلام

در روایات آمده است: «ایرانیان تنها گروهی هستند که در زمان غربت اسلام از دین و قران پاسداری می کنند.»

عبایة بن عبدالله اسدی گوید: روز جمعه ای در محضر حضرت علی علیه السلام نشسته بودم و ایشان بر فراز منبر نشسته و خطبه می خوانند، ابن صوحان نیز حضور داشت. اشعث آمد و گفت: ای امیرمومنان! این سرخ پوستان – مقصودش ایرانیانی بود که ساکن کوفه بودند و به حمراء شهرت داشتند - از توجه  ویژه ای که به آنها می کنی، بر ما مسلط گشته اند.

امیرمومنان علیه السلام که از سخنان اشعث به خشم آمده بود، فرمودند: «امروز درباره عرب چیزی را روشن کنم که پیش از این پنهان بود.» پس فرمودند: «چه کسی سخن ما را درباره ظلم این انسان های راحت طلب و سبک مغز، منصفانه می پذیرد که شب ها را تا صبح روی فرش های خود می غلتند، آن گاه پیش من آمده و درباره گروهی که پیوسته به یاد خدا بوده و هستند، طعنه می زنند، و دستور داده تا آنها را از کنار خود برانم و بدین وسیله در صف ظالمان قرار گیرم!!

قسم به آن که دانه را شکافت و بنده را آفرید از پیامبر خدا صل الله علیه وآله شنیدم که فرمودند: به خدا قسم اینان در آینده به خاطر پذیرش دین، بر سر شما خواهند کوبید! چنان که در روزهای نخست برای پذیرش اسلام با آنها به مقابله پرداختید.» (سفینه البحار، جلد 2، صفحه 693 )

 

ایرانیان را در زمان معصومین علیهم السلام با عناوین «فرس»، «اعاجم»، «موالی»، «بنوالحمراء»، «قوم سلمان» و چند عنوان دیگر می شناختند. در روایات گاه از ایرانیان با عناوین «اهل خراسان»، «اهل قم»، «اهل طالقان» و دیگر شهرهای مشهور ایران در آن دوره یاد می کردند.

 

در روایات از مردمی با عنوان«اهل مشرق» سخن گفته شده است که بنابر نظر بسیاری، منظور از آنها مردم ایران هستند.

نکته دیگر این است که اشعث بن قیس و عده ای که از گروه خوارج و دشمن علی علیه السلام  بودند همیشه از حضور ایرانیان در کنارحضرت علی علیه السلام ناراحت بودند و پیوسته تلاش می کردند تا حضرت آنان را رها سازد.

 

2- زمینه سازان حکومت مهدی علیه السلام

ایرانیان بر اساس وظیفه دینی خود، تا ظهور حضرت مهدی علیه السلام با دشمنان اسلام در دو جبهه به جنگ خواهند پرداخت. این نبرد از قم شروع می شود و با قیام مردم خراسان با پرچم های سیاه و درگیری خونین آنان با سفیانی پایان می یابد.

 

امام صادق علیه السلام می فرمایند: «سیاتی زمان تکون قم و اهلها حجه علی الخلائق و ذلک فی زمان غیبة  قائمنا الی ظهوره؛ زمانی فرا می رسد که قم و ساکنان آن حجت های تمام آفریده ها می شوند و همانا این کار در زمان غیبت است و تا ظهور ما ادامه خواهد داشت.»

 

بنابر این روایت، این نهضت علمی و جهاد بزرگ فرهنگی پیش از غیبت است و تا ظهور حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه ادامه خواهد داشت. صدای اسلام ناب که زمینه ساز دولت کریمه مهدی علیه السلام است، از قم به گوش جهانیان خواهد رسید، آنگونه که همه ساکنان کره زمین با اسلام آشنا خواهند شد.

 

در بسیاری از روایات آمده است که اهل مشرق (اهل خراسان)«اصحاب الرایات السود» زمینه ساز حکومت حضرت مهدی علیه السلام هستند.

ابن طاووس در ملاحم نوشته است: «لشکر سفیانی به بلاد مشرق رفته و پس از جنگی سخت عده ای با پرچم های سیاهی که با خود دارند، برای یاری حضرت مهدی علیه السلام از خراسان حرکت کرده و در پی حضرت(عج) خواهند بود تا با او بیعت کنند.»

 

پیامبر اعظم صل الله علیه وآله فرمودند: «یخرج ناس من المشرق، فیوطون للمهدی سلطانه؛ گروهی از مشرق قیام می کنند و زمینه حکومت مهدی علیه السلام را فراهم می کنند.»

 

در روایات دیگری آمده است: «صاحبان پرچم های سیاه که از خراسان حرکت می کنند کمترین خوف و وحشتی از کسی یا چیزی ندارند و به راه خود ادامه می دهند تا پرچم های خود را در «ایلیا» برفرازند.»

 

در برخی روایات  به جای «ایلیا»، نام «بیت المقدس» ذکر شده است، روشن است که برافراشته شدن پرچم های مردم خراسان در بیت المقدس بدون غلبه بر یهودیان غاصب به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود.