متن شبهه یا سوال :

پیامی برای ایرانیان قبل از ماه محرم!

به جای پرداخت میلیارد ها تومان به مداحان برای گریاندن شما، آن را هزینه خنداندن یتیمی کنید.

پاسخ :

بخش اول) هزینه ها و خرج های پوچ کدام است؟
کسی نزد یکی از علما می رسد و می گوید، ساعتی قبل از نماز صبح بیدار می شوم و تردید دارم که بهتر است مشغول مطالعه شوم، یا آنکه به نماز شب بایستم. آن عالم با شناختی که از این شخص داشته می فرماید: شما روزی ده بار قلیان می کشید، به جای قلیان کشیدن مطالعه کنید و سحر که از خواب بیدار می شوید، به نماز شب بپردازید.

حال این قضیه، ماجرای جامعه ما است. وقتی میلیاردها دلار صرف هزینه آرایش، سفر به ترکیه و تایلند، خرج های سنگین برای سگ و گربه خانگی و غیره می شود؛ هیچ کس به یاد فقرا نمی افتد.

وقتی رکوردار جراحی بینی در دنیا می شویم، هیچ کس با فقرا کاری ندارد، وقتی در صف های طویل فست فود و رستوران می ایستیم، یادی از فقرا نمی کنیم وقتی ماشین های میلیاردی فقط برای دور دور بازی خرید و فروش می شود.  

چرا همین افراد یک بار هم به خرج های میلیونی که به خوانندگان برای کنسرت های بی محتوا می شود اعتراض نمی کنند.

 بخش دوم) چرا باید زنده شعائر دینی را زنده نگه داشت؟

 خداوند در قرآن می فرماید:
وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ
 و هر کس شعائر الهى را بزرگ دارد، این کار نشانه تقواى دلهاست. حج/32

حال باید از خود پرسید چرا زنده نگه داشتن شعائر از جمله یکی از آنها واقعه عاشورا را باید زنده نگه داشت؟!

در جواب باید گفت این شعائر هستند که موجب می شوند دین اسلام پابرجا بماند و در تک تک افراد جامعه تاثیر گذاشته و موجب می شوند دستورات و آموزه های دینی در دل ها نهادینه شود و همچنین یکی از راه های تبلیغی این دین بزرگ الهی است.

متاسفانه نویسنده من شبهه چشمان خود را بر روی همه حقایق بسته (که البته انتظاری جزء این نمی رود)، و تمام آموزه های فرهنگ عاشورا را نادیده گرفته است.

باید یادآوری کنیم که همین آموزه های عاشورا است که موجب شد جوان و پیر در 8 سال دفاع مقدس فوج فوج راهی جبهه های نبرد شدند تا حتی یک وجب از خاک کشور عزیزمان به دست دشمنان نیفتد. این را می توان از سربندهای «یاحسین» آنها دریافت و همین زنده نگه داشتن فرهنگ ایثار و شهادت است که مدافعان حرم را سدی محکم در برابر نفوذ دشمنان ایران اسلامی قرار داد و امنیتی را بوجود آورد مثال زدنی که تمامی مخالفین انگشت به دهان ماندند، این فرهنگ عاشورا است که به ما از خود گذشتگی را می آموزد و موجب می شود جوان های مومن انقلابی در قالب اردوهای جهادی بدون هیچ چشم داشتی به کمک محرومان و … می شتابند.


چطور می توان چشمان خود رو به تمام آموزه های واقعه عاشورا ببندیم و زنده نگه داشتن آن را زیر سوال ببریم، در حالیکه اندیشمندان جهان از آن درس می گیرند؛

گاندی (رهبر استقلال هند): من زندگی امام حسین علیه السلام، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‌ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده‌ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از امام حسین علیه السلام پیروی کند.

کارلایل (فیلسوف و مورخ انگیسی): بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌گیریم، این است که حسین علیه السلام و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جایی که حق با باطل رو برو می‌شود اهمیت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت، باعث شگفتی من است.

بارا (مورخ مسیحی): اگر حسین علیه السلام از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری بر پا می‌نمودیم و مردم را با نام حسین علیه السلام به مسیحیت فرا می‌خواندیم.


بخش سوم) نقد هایی بر نحوه عملکرد جامعه در محرم

با توجه به مطالب بیان شده باید ذکر نمود که زنده نگه داشتن و برپا داشتن واقعه عاشورا و یا هر امری که موجب تقویت اسلام و آموزه های آن می شود. ضروری است چرا که جامعه را از قرار گرفتن در پرتگاه های زندگی مادی و فرورفتن در باتلاق پوچ گرایی می رهاند.

اگر چه به عملکردهای برخی نقد وجود دارد، اگر چه بعضا در این مراسمات اسراف هایی ممکن است واقع شود و یا شاید برخی مداحان و سخنرانان پول های غیرمتعارف دریافت می کنند، حال سوال این است؛

آیا می توانیم به خود اجازه دهیم و بگوییم همه همینگونه اند؟!
آیا می توان این همه قلب های پاکی را که برای سیدالشهداء میتپد و خالصانه با در این عرصه گذاشتند چنین تهمتی زد؟! (مانند همین افراد فقیر چه بسیار افراد فقیر و نداری که برای پرپایی خیمه های اباعبدالله در همین کوچه ها و پس کوچه ها مشغول فعالیت اند و گاها اگر چه اندک مثل بسته خرمای نذری می دهند.
آیا باید این مشکلاتی که گاها و به ندرت وجود دارد را برطرف نمود یا صورت مسئله را پاک نمود؟

بخش چهارم) همه افراد جامعه مسئولند

مسئله فقر یک معزل اجتماعی است که در همه کشورهای جهان وجود دارد و مختص به ایران نیست، و همچنین برای ریشه کن شد فقر در جامعه همه باید خود را مسول بدانند و فقط قشر مذهبی مسئول نیست. ولی متاسفانه عده ای خود را فارغ از هر گونه مسئولیت می دانند؟!

همانطور که می دانیم دین اسلام هم بعد فردی و هم بعد اجتماعی را در نظر گرفته است و مسئله رسیدگی به فقرا و دستگیری محرومین در اسلام بسیار بدان توجه شده و حتی بسیاری از دستورات اسلام برای کمک به نیازمندان و تلاش برای برچیده شدن فقر است مانند زکات، خمس، صدقه و …، حال این ما هستیم که باید در این راه قدم برداریم.

باید بیان کرد در میان مردم اگر چه همه مردم در کمک به فقرا شریک اند ولی این امر در قشر مذهبی نمود بیشتری دارد و کسی منکر این قضیه نیست، برای همین است که قشر مذهبی مورد هجوم قرار گرفته اند، و در متون شبهه انگیز سعی دارند بگویند هزینه حج و عزاداری و ساخت مسجد و … باید تغییر جهت بدهد و به فقرا برسد؟!!!

سوال؛

آیا تنها پولی که ما داریم، همین بوده که برای تعظیم شعائر الهی خرج می کنیم؟!
چرا فقط مسائل مذهبی ما مورد هجوم قرار میگیرد؟!
آیا نمی توانیم خرج دیگری را حذف کنیم، و پول آن را صرف فقرا کنیم؟!

متاسفانه هر ساله با نزدیک شدن به ماه محرم چنین متونی توسط افراد مخالف دین بصورت سازمان یافته در سراسر فضای مجازی منتشر می شود که هدفی جزء تخریب اعتقادات مردم را ندارند.