توفان نام موشکی ضد تانک و هدایت شونده است که به روش مهندسی معکوس به روی موشک BGM-71 TOW ساخت ایالات متحده آمریکا است. کلاهک انفجاری این موشک 3.6 کیلوگرم جرم دارد و از نوع کلاهکهای ضدتانک شدیدا انفجاری میباشد و قادر است حدود 550 میلی متر به درون زره فولادی نفوذ کند. نهایت برد این موشک 3850 متر و نهایت سرعت آن 310 متر بر ثانیه است.
جرقه توفان چه زمانی زده شد
لازم به ذکر است جمهوری اسلامی ایران از نخستین کشورهای واردکننده موشک TOW بوده و خرید این موشک را در سال 1971 انجام داد. و آن را در رژیم شاهنشاهی تحویل گرفت و امکانات گستردهای برای تعمیر و نگهداری آن در صنایع الکترونیک شیراز گرد هم آورد. تعداد موشک های خریداری شده توسط ایران حدود 4800 عدد بود. در همان سال های نخست، خطوط تعمیر و مونتاژ این موشک در شرکت صنایع الکترونیکی ایران (IEI) آغاز به کار کرد.
در ماه می سال 1975 مذاکرات میان ایران و شرکت هیوز برای تولید مشترک موشکهای TOW و موشک هوا به زمین "ماوریک" به جایی نرسید، زیرا دو طرف برسر قیمت های اعلام شده به توافق نرسیدند و پس از آن انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 باعث لغو تمام قول و قرارها میان دو کشور شد.
توفان، یار دیرین ایران و حزب الله لبنان
موشک TOW که احتمال و دقت اصابت آن به هدف 95 درصد اعلام شده است، در جنگ تحمیلی 8 ساله عراق نیز امتحان خود را پس داده است، رزمندگان اسلام بسیاری از اهداف خود را با این موشک مورد اصابت قرار دادند. جمهوری اسلامی ایران موشک توفان را در اختیار حزبالله لبنان قرار داد و این موشک ضد تانک در جنگ 33 روزه لبنان غوغایی به پا کرد و موشک توفان این جنگ را به کابوسی برای تانکهای مرکاوای اسرائیل تبدیل کرده بود.
این موشک که بر اساس نظر کارشناسان جهت انهدام تانک های مرکاوا اسرائیل طراحی شده است، توفان یک، نسخه تولید شده TOW با برد 3500 متر و توان نفوذ در 550 میلیمتر زره، توفان 2 دارای کلاهک 2 مرحلهای با توان نفوذ در 760 میلیمتر زره، توفان 3 ارتقاء یافته مدل قبل با نفوذ در 900 میلی متر زره و توفان 5 نسخه هدایت لیزری توفان است که این نسخه دارای یک نمونه هوا پرتاب با نام "قائم" نیز هست. روش هدایت، پرتاب گر و شکلهای ظاهری توفان صرف نظر از تفاوتهای اندک در ابعاد مشابه موشک TOW است.
با توجه به اینکه تانک های جدید از زرههای واکنشی (ERA) برخوردار است، نسل دوم توفان نیز با سر جنگی دو مرحله ای ساخته شد. در توفان 2 به دلیل بهره گیری از یک لوله نفوذ گر، 145 سانتی متری که جرم آن 19.1 کیلوگرم و جرم سر جنگی 4.1 کیلوگرم است، میزان نفوذ آن 760 میلی متر شده که 38 درصد رشد را نشان میدهد. سایر مشخصات این نمونه مانند نسل اول است. این موشک قابلیت به کارگیری درشب با برد کم را دارد.
اما توفان 3 را می توان از قدرتمند ترین موشک های نوع خودش نام برد که دارای دو ویژگی متفاوت با نسلهای قبل از خود دارد. این موشک قابلیت حمله از بالا (TOP ATTACK) را داشته و سرجنگی آن از نوع شکل گیرنده انفجاری (EEP) است. البته پس از ساخت نسلهای 3 و 4 توفان، موشک توفان 5 به عنوان توسعه یافته ترین نمونه این خانواده طراحی و ساخته شد که تصاویر آن نشان دهنده تفاوتهای محسوسی حتی نسبت به آخرین نمونه TOW است.
این موشک برخلاف نسلهای قبلی از روش هدایت پیشرفته با استفاده از پرتاب لیزر برخوردار است که ضمن حفظ آن از آسیب پذیری در برابر جنگ الکترونیکی از دقت بسیار بالایی در هدف گیری برخوردار است. موشک نامبرده دارای سرجنگی دو مرحله ای و یک میله نفوذگرِ جمع شونده جدید نیز هست که میزان نفوذ این موشک را در زره بیش از نسلهای دیگر کرده است.
کودکی که زود بزرگ شد
امروزه جمهوری اسلامی ایران با حضور 3 قدرت نظامی دفاعی در خود به نام های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ارتش جمهوری اسلامی ایران و بسیج به یکی از قدرت های اصلی نظامی جهان تبدیل شده است. ایران اسلامی که با شروع جنگ تحمیلی گمان میرفت که از بین خواهد رفت، کودکی بود که یک تنه و به مدت 8 سال با تمام دنیا جنگید و پس از پیروزی در جنگ، قد علم کرد.
جمهوری اسلامی ایران از تحریمها علیه خود نهایت استفاده را برد و به تولید انواع محصولات در زمینه های دفاعی، صنعتی و دارویی روی آورد و در همه زمینهها نیز به موفقیت رسید. شاید بتوان از تحریمها به نام توفیق اجباری یاد کرد که باعث رشد تفکر و استعداد ایرانی شد. دانشمندان دفاعی ایران در دو زمان بهترین استفاده از استعداد خود را کردند، یکی 8 سال جنگ تحمیلی و دیگری سال های متمادی تحریمها. قطعا تحریمها نتیجه عکس داد و آمریکا و متحدانش ناخواسته باعث قدرتمندتر شدن ایران شدند. میکروب تحریمها نه تنها ایران را از بین نبرد، بلکه آن را واکسینه کرد. مثلی رایج میان هموطنان عزیز کشورمان هست که میگوید؛ آن چیز که تو را نکشد، قطعا تو را قویتر میکند.
امروزه جهان باید ایران را به عنوان قوی ترین قدرت منطقه و یکی از قدرت های جهان به حساب آورد. با وجود دستاورد های عظیم در صنعت دفاعی مانند موشکهای "توفان"، "یاخوت"، "کورنت"، "دهلاویه"، "شهاب"، "قدر"، "سجیل" و "خلیج فارس" و همچنین سری تانکها و نفربرهای "آینده" و ناوهای بزرگ "خلیج فارس" و "جماران" و "سهند" که همگی قابلیت موشک اندازی دارند، جمهوری اسلامی دیگر آن کشور بی دست و پای قبل از انقلاب نیست. ایران اسلامی حتی پس از شهادت پدر موشکی خود، شهید حسن تهرانی مقدم نیز مردانه به راه خود ادامه داد و اکنون ایران اسلامی دارای هزاران تهرانی مقدم است.
ما همواره امیدواریم که هیچگاه کشوری مجبور به استفاده از ادوات نظامی خود نباشد و جهان هستی به دور از جنگ و خون ریزی به بقا ادامه دهد.
گزارش از حمیدرضا قربانی