اگر جزء آن دسته از کسانی هستید که نفاق را مانند بسیاری از مقوله های دیگر و ناهنجارهای موجود در جامعه، دارای ابعاد مختلف و متکثری میدانید، گمان میکنم با من همعقیده باشید که نفاق در بعد اجتماعی مظهرش دروغ، در بعد اقتصادی مظهرش کلاهبرداری و اختلاس، در بعد سیاسی مظهرش عوام فریبی و پوپولیسم اجتماعی است و در بعد فرهنگی نمادش خیانت است.
به این مفهوم که در حوزه فرهنگ به دلیل حساسیت های تاریخی، عقیدتی و مذهبی بیشتر از هر چیز دیگری جان و روح مردم و هویت آنها مورد هجمه است و اگر این هویت را به هر طریق از او بربائید یا بر آن خدشه وارد کنید یا آن را مختلط و التقاط نمایید به آن مردم نقاق فرهنگی نشان داده ای و در قالب و شکل و شمایل دوست کاری را انجام دادهای که دشمن قسم خورده یک ملت با آن انجام میدهد. به اصطلاح امروزیها با نفاق فرهنگی میتوان جامعه را از درون دچار بیهویتی کرد و همین امر یعنی مهیا شدن فضا برای همه ناهنجارها، نفاق فرهنگی متاسفانه از نفاقهای دیگر خطرناکتر است. چرا که با روح و روان و تاریخ یک مردم بازی میکند و خیانتی است بس بزرگ و عظیم.