در بغداد هر روز بسیار خبرها می رسید از دزدی، قتل و تجاوز به زنان در بلاد مسلمانان که همه از جانب مسلمانان بود. روزی خواجه نصیرالدین مرا گفت: می دانی از بهر چیست که جماعت مسلمان از هر جماعت دیگر بیشتر گنه می کنند با آنکه دین خود را بسیار اخلاقی و بزرگمنش می دانند؟
من بدو گفتم: بزرگوارا همانا من شاگرد توام و بسیار شادمان خواهم شد اگر ندانسته ای را بدانم.
خواجه نصیرالدین فرمود: در اخلاق مسلمانی هر گاه به تو فرمانی می دهند، آن فرمان "امّا" و "اگر" دارد. در اسلام تو را می گویند:
دروغ نگو، امّا دروغ به دشمنان اسلام را باکی نیست. غیبت مکن، امّا غیبت انسان بدکار را باکی نیست. قتل مکن، امّا قتل نامسلمان را باکی نیست.
تجاوز مکن، امّا تجاوز به نامسلمان را باکی نیست ...
و این "امّا" ها مسلمانان را گمراه کرده و هر مسلمانی به گمان خود دیگری را نابکار و نامسلمان می داند و اجازه هر پستی را به خود می دهد و خدا را نیز از خود راضی و شادمان می بیند!
این است راز نابخردی مسلمانان .
پاسخ:
سندی معتبر مبنی بر انتساب این سخن به خواجه نصیرالدین یافت نشد.
خواجه نصیرالدین طوسی و نقش او در گسترش تشیّع و حفظ آثار اسلامی
http://www.hawzah.net/fa/Article/View/83786
منبع: فصلنامه شیعه شناسی، شماره 5, امین، سید حسن / ترجمه، تلخیص و تحقیق: مهدی زندیه(1)
راست گویى و مبارزه با کذب و دروغ از اهمیت فوق العاده ای در تعلیمات اسلامی برخوردار است به حدی که در موارد زیادی دروغ پلید تر از شراب، تعبیر شده است، اما با این وجود هر گاه عدم ارتکاب دروغ موجب ضرری شدیدتری از قبح دروغ شود مثل قتل انسانی بی گناه، یا حمله دشمن به کیان اسلام، اختلاف و دشمنی بین مؤمنین و...، دروغ گفتن جایز می شود.
قرآن می‌فرماید:
« لَا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَ کَانَ اللَّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا »
خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود، بدیها(ی دیگران) را اظهار کند؛ مگر آن کس که مورد ستم واقع شده باشد.سوره نساء آیه 148
پس اگر کسی از سوی ظالمی مورد ظلم و ستم قرار گرفت، می‌تواند عیوب آن ظالم را آشکارا مطرح کند، یعنى اگر انسان از فرد ظالم چیزهایى را می‌داند که دیگران نمی‌دانند، براى نشان دادن زشتی اعمال وى، می‌تواند لب باز کند و آنها را بازگو نماید.
امام صادق (ع) فرموده‌اند که «کعبه خیلی عزیز است ولی آبروی مومن از آن هم عزیزتر است.» بنابراین باید از زبان خود به طور اساسی مراقبت کرد؛ اگر فرد غیبت کننده روزه‌دار باشد آثار و برکات روزه‌اش از بین می‌رود و تا 40 روز هم نماز و روزه‌اش قبول نمی‌شود
امّا درباره قتل نامسلمان سوره توبه آیه 4 می فرماید: مگر آن گروه از مشرکان که با آنها عهد بسته اید و هیچ عهد شما نشکستند و هیچ یک از دشمنان شما را یاری نکرده باشند، پس با آنها تا مدتی که مقرر داشته اید عهد نگاه دارید که خدا متقیان را دوست می دارد.
در این آیه تنها قتل مهاجم عهد شکن در اسلام جایز شمارده شده است.
درباره تجاوز به نامسلمان:
و آنها که توانایى ازدواج با زنان (آزاد) پاکدامن باایمان را ندارند، مى توانند با زنان پاکدامن از بردگان باایمانى که در اختیار دارید ازدواج کنند خدا به ایمان شما آگاهتر است؛ و همگى اعضاى یک پیکرید آنها را با اجازه صاحبان آنان تزویج نمایید، و مهرشان را به خودشان بدهید؛ به شرط آنکه پاکدامن باشند، نه بطور آشکار مرتکب زنا شوند، و نه دوست پنهانى بگیرند، سوره نساء آیه 25
