به امام رضا علیه السلام گفتم: مرا از دعا فراموش مکن.
حضرت فرمود: «گمان مى کنى که من فراموشت مى‌کنم؟»
اندکى در خودم اندیشیدم و با خود گفتم: او براى شیعیانش دعا مى‌کند و من نیز از شیعیانش هستم. آن گاه گفتم: نه، فراموشم نمى‌کنى.
فرمود: «از کجا فهمیدى؟»
گفتم: من از شیعیانت هستم و شما بر ایشان دعا مى‌کنى.
فرمود: «آیا متوجّه چیز دیگرى جز این شدى ؟»
گفتم: نه
فرمود: «هرگاه خواستى بدانى که نزد من چه جایگاهى دارى، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم».
«اصول کافی، جلد2، صفحه 652»
