دوستی نشانه دارد. دوست در شادی دوستش شاد است و در اندوهش اندوهگین است. در روایتی از حضرت امیر مؤمنان علی (ع) آمده است: "خداوند متعال ما را از میان بندگان خویش برگزید و برای ما پیروانی انتخاب نمود که همواره در شادی و غم ما شریک اند و با مال و جانشان به یاری ما می‌شتابند، آنان از مایند و به‌سوی ما خواهند آمد."
اشکی که در مجالس عزای ابی عبدالله ریخته می‌شود نماد خالص‌ترین ابراز عشق به سالار شهیدان می‌باشد، همان‌که پیامبر فرمود: «حسین از من است و من از حسینم»
پیام این اشک این است که حسین جان آن قدر ترا دوست دارم که هیچ‌چیز جز این قطره زلال اشک نمی تواند آن را به تصویر بکشد، قلم نمی‌تواند، بیان نمی تواند! هنر نمی‌تواند! فقط اشک می‌تواند. این اشک پیوند هدفی هم دارد.
شیعیان باید در ایام محرّم و صفر خود را عزادار نشان بدهند.
در روضه امام حسین علیه السلام باید با وضو واردشده و تمیزترین لباس های خود را بپوشیم.
تأکید بزرگان بر خواندن زیارت عاشورا در دهه اول محرم .
بجاى داد و فریاد زدن در مجالس امام حسین علیه‌السلام، بیاییم به مفاهیم رفیع عاشورا گوش دهیم و عمل کنیم.
بلند کردن صدا در عزاداری‌ها حرام است و هیچ فرقی بین مسائل مذهبی و امور دنیوی در این موارد نیست.
در عزاداری‌ها نباید به ظواهر و عناوین هیئات و وعاظ و مساجد اعتناء نمود بلکه اصل، روح و خلوص حاکم بر آن مجلس است.
نوحه‌هایی که خوانده می‌شود، نوحه‌هایی باشد که هدف حضرت را بیان کند، مکتب حضرت را بخواهد بیان کند، زیر و رو کند انسان را، حال و هوای انسان را عوض بکند.
ذاکرین اهل‌بیت باید سخنان،رفتار و ظرایف افعال امام حسین را بیان کنند نه اینکه تنها اکتفا کنند به بیان مصائب امام و حضرت زینب بپردازند.
بهتراست اهل علم عین مصیبت‌های وارده را از کتب مقاتل نقل کنند. در تبلیغ خودشان عین مقاتل را نقل کنند آنچه را که شنیده شده نقل نکنند. خیلی از مطالبی که مداحان و وعاظ، که در روضه‌ها، بدون اینکه به تاریخ مراجعه کنند، نقل می‌کنند و می‌خوانند یک عده جوان هم می‌پذیرند و طبعاً مسائل نادرست را می‌گویند که حرام است. اگر کاری را که انجام‌نشده بگوییم حرام است! دروغ! دروغ است! فرقی نمی‌کند.
لعن برخی از دشمنان اهل‌بیت در مکان‌های عمومی یا خصوصی حرام است.
رهبر معظم انقلاب، درباره برخی از اعمال در جریان عزاداری‌های محرم، فرمودند:
برخی اعمال زیر، به دلیل اینکه ممکن است موجب وهن در دین، سوء استفاده دشمنان، اذیت مردم، و مسائلی از این قبیل می‌شود، اشکال دارد و بهتر است انجام نشود:
هروله کردن، آسیب رساندن به بدن، برهنه شدن، استفاده از الفاظ و فحاشی و غنا در سینه زنی، در منبری خلاف وحدت شیعه و تسنن صحبت کنند، گل مالی کردن بیش‌ازحد، شنیدن صدای گریه و ناله و ضجه و عزاداری خانم ها توسط مردان نامحرم، انجام اعمال سخیف، سبک و مبتذل، اختلاط محرم و نامحرم به بهانه دسته‌های عزاداری، ترک واجب صورت بگیرد و ... .
هنگامی که مجلس عزاداری، موجب انسان‌سازی گشت؛ تغییر درونی انسان به عرصه‌ی جامعه نیز کشیده می‌شود و آدمی می‌کوشد تا آرمان‌های اهل‌بیت (علیه‌السلام) را در جامعه حکم فرما کند. به‌بیان دیگر عزاداری بر اهل‌بیت علیه السلام؛ در واقع با یک واسطه زمینه را برای حفظ آرمان های آنان و پیاده کردن آن‌ها فراهم می‌سازد. به همین دلیل می‌توان گفت یکی از حکمت های عزاداری، ساختن جامعه بر اساس الگوی ارائه‌شده از سوی اسلام است.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
در روز شهادت حسین علیه‌السلام بزرگ‌ترین مصیبت تاریخ روی داد و رفتن او به منزلۀ رفتن جمع اصحاب کسا است که گرامی‌ترین خلق خدا در روی زمین بودند.
مهدی کرمی
