در دوران بسیار بدی زندگی می کنیم، عقل ها از مردم گرفته شده، قلب ها رو محبٓت دنیا فرا گرفته، معنی حقیقی انسانیّت به مسلخ رفته، مردم درک درستی از حقایق ندارند.
تمام همّ و غمّشان جمع آوری مال و منال دنیا شده، خواب و خوراک شان شده خانه و زمین و اتومبیل و مبلمان و وسایل دیجیتال و مد لباس و دکوراسیون منزل و ...
وای... ببینید عمق نفوذ تفکر مادّی تا کجا پیش رفته که حتی ضرب المثلی که همین الان بنده بکار بردم برای تببین «همه چیز مردم» یعنی جمله (خواب و خوراکشان) هم دید مادّی دارد. در حالی که همه چیز فقط خواب و خوراک و امثالهم نیست.
این مقدمه را گفتم تا به اینجا برسیم که این روزها متأسفانه حتی موجه ترین مردم، حتی اساتید علوم سیاسی، حتی رجال مذهبی و ... هم با تفکر دنیایی قضایا را تحلیل می کنند.
داغ این مصیبت، مثنوی هفتاد من کاغذ است که بیان آن در این سطور میسر نیست.
