چادر های جدید...

چادرهای دوره جدید به جای اینکه ما را به یاد حضرت زهرا(سلام الله علیها )بندازد به یاد زورو می اندازد

 

باتشکر فراوان از اقای سلیمانی

دستاوردها یا از دست‌داده‌ها‌؟!

1- سال 1394 در نخستین روزهای خود با رخدادهای سرنوشت‌سازی همراه بود. بیانات رهبرمعظم انقلاب در حرم رضوی(ع) که باید از آن با عنوان «نقشه راه جمهوری اسلامی ایران» نه فقط برای سال 94 بلکه برای همه سال‌ها یاد کرد و سه رویداد بزرگ دیگر که هر یک از آنها به‌تنهایی می‌تواند در فهرست وقایع تاریخ‌ساز دنیای امروز جای گیرد. اول؛ حمله وحشیانه راهزنان شترسوار آل‌سعود با جنگنده‌های اهدایی آمریکا و اجاره‌ای اسرائیل به مسلمانان مظلوم یمن که در ادامه آرزوی برباد رفته اجدادشان، ابولهب و ابوجهل و ابوسفیان صورت گرفته است. دوم؛ قلع‌و قمع تروریست‌های تکفیری داعش در سوریه و عراق که نطفه حرام آنها در رحم اجاره‌ای و مشترک غربی، عبری و عربی بسته شده بود و فرزندان روح‌الله در سوریه و عراق و لبنان با قلع و قمع آنها داغشان را بر دل والدین حرامی آنان گذاردند و سوم؛ مذاکرات هسته‌ای در لوزان که متأسفانه نتیجه آن کام ملت را تلخ کرد. چرا که حریف به فریب و خدعه، خواسته‌های نامشروع خود را که طی 12 سال گذشته بر زمین مانده بود به ایران اسلامی تحمیل کرد و کلاه ‌گشاد توافق ژنو را در پوشش بیانیه مطبوعاتی بر سر فعالیت هسته‌ای کشورمان گذاشت. در ادامه یادداشت پیش‌روی شرح بیشتری از این ماجرا خواهیم داشت.

2- سه رخداد یاد شده و بیانات نوروزی رهبر معظم انقلاب اگرچه ممکن است در نگاه اول چهار موضوع جداگانه تلقی شوند ولی با نگاهی دقیق‌تر می‌توان رشته‌ای را دید که هر چهار رویداد مورد اشاره را به یکدیگر گره زده است به گونه‌ای که فقط در یک جغرافیا و فضای واحد قابل ارزیابی هستند.

ادامه مطلب هم مطالعه کنید لطفا.

ولنتاین ایرانی...

وقتی که گفتم غرب زده ای، چنان بر سرم نعره زد که تو نمی دانی و نمی فهمی

گفتم ولنتاین جشن غربی است. برای غرب است

و او که اطلاعاتش از فراوانی سرریز کرده بود، خوب روشنم کرد

و گفت که شاید این کار غربی باشد ولی ریشه در ایران دارد

اول کمی از کار کشیش رومی یعنی ولنتاین گفت

و کاری که برای عشق می کرد

بعد هم رسید به قبل میلاد مسیح

جشن اسفندارمذگان یا سپندارمذگان

و خوب قانع شدم که اگر جوانان ما این کار را می کنند ریشه در شرق دارد نه در غرب و روم

---

حالا کمی از سؤالات ذهن درگیر من

1. چرا این هدیه در همان روز ایرانی اش داده نمی شود در حالی که فاصله ی چندانی با روز غربی اش ندارد؟

غرب 14 فوریه یعنی 25 بهمن، شرق 18 فوریه یعنی 29 بهمن

4 روز اختلاف

2. من کلاً تسلیم ولی چرا بقیه آداب و سنن اصیل ایرانی رعایت نمی شود و کسی انجام نمی دهد؟ چرا مثل نیاکان خود نیستیم؟ چرا و چرا هایی که علامت چرایی را در بالای سر من حک نموده است

منتظرم چراهای مرا با چون ها جواب دهید