فتنه هایی در راه است برای کل مردم دنیا، علی الخصوص شیعیان و خاصه ایرانیان، چرا؟ چون عَلَم دست ماست.
عَلَمی که از حضرت آدم برافراشته شده الان دست ماست، باید حواسمان باشد اگر گاف بدهیم از ما می گیرند. خدا عاشق چشم و ابروی کسی نیست، تا موقعی دوستت دارد که دوستش داشته باشی. یهودی ها گفتند ما رفیق خداییم، خدا هم در جواب در سوره جمعه گفت اگر راست می گویید آرزوی مرگ کنید.
خدا وکیلی چقدر به مرگ فکر می کنیم؟ یک بار فارسی دعای کمیل را بخوان، ببین امیرالمؤمنین چطور ضجه می زند از مرگ، از قیامت، ازطبقات آتش که آدم در آن قل قل می کند.
ما هر اتفاقی می افتد دنبال راه چاره ایم، ولی مرگ چاره ای ندارد و همگی می دانیم که هر کار خوبی که انجام می دهیم در مقابل لطف خدا هیچ است. همه امیدمان به اهل بیت است، اینکه شفاعتمان کنند. منتها باید به مرحله ای برسیم که شفاعت به ما برسد.
حضرت سلیمان به عصا تکیه داده بود، حضرت نوح گفت اجازه بده سرم در سایه باشد. گفت نمی شود، حضرت نوح با ۹۵۰ سال عمر در جواب گفت اگر می دانستم عمر اینقدر کوتاه است این خانه ی سه دیواره را هم نمی ساختم.
مرگ، مرگ، مرگ...
بیشتر به فکر باشیم.
یک دوست
