امام صادق (ع):
خداوند را در طالقان گنج هایى است که نه طلاست و نه نقره. بلکه درفش هایى ست که تاکنون به اهتزاز در نیامده.
در آن خطّه مردانى هستند که قلب هایشان مانند پاره هاى آهن ، محکم و استوار است و نسبت به ذات مقدس خداوند تردیدى در آنها راه نمى یابد، شدیدتر از آتش اند. اگر بر کوه حمله ور شوند آن را از جاى بر کنند، هر دیارى را بخواهند چون عقاب بر آن فرود آیند و آن را منهدم سازند، آنان وجود مبارک امام را پروانه وار در میان گرفته و به هنگام خطر از وجود مقدس او با جان خود محافظت کنند.
شب ها را به نماز و مناجات سپرى کنند و روزها سوارانِ کارزارند. زاهدانِ شب و شیران روزند. آنان (در اطاعت از امام) مطیع تر از کنیزان در برابر مولاى خویش اند، درخشان چون چراغهاى پرنور هستند. گویا بر دلهایشان چلچراغى آویخته اند. از بیم خدا دل نگران اما شهادت طلب اند و آرزوى کشته شدنِ در راه خدا را دارند.
شعارشان، خونخواهى سالار شهیدان حسین ( علیه السلام ) است. هنگامى که به پیش مى تازند رعب و وحشتى عظیم فرسنگها جلوتر از آنان در قلبهاى دشمنان جاى گیرد، گروه گروه به سوى حق بشتابند.
بواسطه این راد مردان، خداوند امامِ بر حق ( مهدى ( علیه السلام ) ) را یارى فرماید.
بحار : 52 / 307 .
