امام على علیه السلام: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هر کس در برآوردن نیاز بیمارى بکوشد، خواه آن را برآورد و خواه برنیاورد، از زیر بار گناه خویش بیرون مىرود، به سان آن روز که از مادر، زاده شده است.
در این هنگام، مردى از انصار گفت: اى پیامبر خدا، پدر و مادرم به فدایت! اگر بیمار از خانواده شخص باشد، آیا در صورتى که در برآوردن نیاز خانواده خویش بکوشد، این کار پاداش بیشترى ندارد؟
فرمود: «آری».
متن حدیث:
عن رسول اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم:
مَن سَعى لِمَریضٍ فی حاجَةٍ قَضاها أو لَم یَقضِها ، خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ کَیَومَ وَلَدَتهُ اُمُّهُ.
فَقالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنصارِ: بِأَبی أنتَ واُمّی یا رَسولَ اللّهِ ، فَإِن کانَ المَریضُ مِن أهلِ بَیتِهِ، أوَ لَیسَ ذلِکَ أعظَمَ أجراً إذا سَعى فی حاجَةِ أهلِ بَیتِهِ؟
قالَ: نَعَم.
«من لایحضره الفقیه، ج4، ص16 - أمالی صدوق، ص517- ثواب الأعمال، صفحه341 »
