متن شبهه یا سوال :

« گفتم: چرا؟
گفت: چون خدا گفته.
گفتم: کی گفته خدا گفته؟
گفت: چون تو قرآن اومده.
گفتم: کی گفته قرآن حرف خداس؟
گفت: خود خدا تو قرآن گفته!
گفتم: من دیگه حرفی ندارم »

پاسخ :

1. آراستگی شبهه و نوع بیان آن حکایت از آن دارد که ایراد کننده، غرض خاصی در بیان این اشکال دارد و به ذهن می رسد اینگونه شبهات نه تنها برای رفع ابهام صادر می شود بلکه تنها برای آلوده کردن افکار و اعتقادات جوان مسلمان است که ساخته و مطرح می شود.

2. در ابتدای شبهه، مستشکل با «چرا» شروع کرده و این بدان معناست که قبل آن کلامی مطرح بوده که در نظر مستشکل ایجاد سوال نموده است اما کلام را ذکر نکرده است.
لذا مشخص نیست سوال در حوزه ی اعتقادات و مباحث عقلی بوده یا در حوزه ی مباحث نقلی و روایی از قبیل احکام بوده است.

3. در هر صورت پاسخِ «چون خدا گفته است» از فردی که در مقام مناظره یا جدل با مخالفین است به ندرت و در محل خاصی به کار می رود به عبارت دیگر، دلیل تعبد در موارد کمی مورد استفاده قرار می گیرد و عموماً متکلمان و فلاسفه ی مسلمان از ادله ی عقلی برای دفاع و تبیین مباحث دینی بهره می گیرند.

البته قابل ذکر است در جایی هم که دلیل اینگونه بیان می شود «چون خدا گفته است» معنای این کلام این نیست که در دین آموزه ای وجود دارد که مخالف با عقل است (هر چند برخی آموزه فراتر از حد عقل است)

4. اما در مورد قسمت آخر شبهه که بیان شده است «قرآن کلام خداست به این دلیل که خود قرآن گفته است» باید گفت این استدلال ناقص است و به نظر، مستشکل عمداً اینگونه سخن گفته است تا ذهن مخاطب را منحرف کند.
دلیل ما بر کلام الهی بودن قرآن، صرف بیان خود قرآن نیست، یعنی اینگونه نیست که چون قرآن گفته که کلامی الهی است پس ما نیز پذیرفته ایم؛ بلکه ما به این علت پذیرفته ایم که قرآن کلام الهی است که متن و محتوای آن فراتر از بشر است و به تشخیص متخصصان امر، معجزه ای است که بشر توان آوردن مثل آن را ندارد و متن و محتوای آن نشان می دهد که از منشا الهی سرچشمه گرفته است.
لذا می بینیم خود قرآن نیز در چندین آیه دیگران را به مبارزه خواسته است و بیان می دارد که اگر گمان می کنید این قرآن از غیر خداست پس همانند آن را بیاورید.

5. قرآن‌کریم در آیات‌ 49‌ سوره قصص/28، 88 سوره اسراء/17، 38 سوره یونس/10، 34 سوره طور/ 52، 13 سوره هود/11 و 23 سوره بقره/2، با هدف اثبات رسالت رسول‌ اکرم صلى الله علیه و آله و وحیانى بودن قرآن کریم از مخالفان وى خواسته است اگر در حقانیت رسالت آن حضرت شک دارند کتابى مانند قرآن یا 10‌ سوره یا یک سوره یا سخنى مانند آن بیاورند.

«قُل لئِنِ اجتَمَعَتِ الاِنسُ والجِنُّ عَلى اَن یَأتوا بِمِثلِ هذا القُرءانِ لایَأتونَ بِمِثلِهِ ولَو کانَ بَعضُهُم لِبَعض ظَهیرا» (اسراء/88)
ترجمه: بگو: اگر جن و انس گرد هم آیند تا نظیر قرآن را بیاورند نمى‌توانند مانند آن را بیاورند، هر چند بعضى از آنها پشتیبان بعضى دیگر باشند.

و …

5. اگر قرآن کلام خداوند نبود حتما در آن اشتباهات ، تناقضات و یا اختلافات مشاهده می شد ؛

أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً کَثیراً (نساء/82)
ترجمه: آیا در [معانى‏] قرآن نمى‏اندیشند؟ اگر از جانب غیر خدا بود قطعاً در آن اختلاف بسیارى مى‏یافتند.

اتقان و یکپارچگی محتوا ، قرار داشتن در بالاترین حد اسلوب ادبی و بلاغت ، شیوا و موزون بودن ، علمی و عقلی بودن و … از ویژگی های قرآن است که نشان می دهد زاییده ذهن بشر نیست.
برای مطالعه در مورد جنبه های اعجاز قرآن می توانید به کتبی از قبیل قرآن و آخرین پیامبر نوشته آیه الله مکارم یا بخش اعجاز قرآن در انجمن تفسیر و علوم قرآن مراجعه فرمائید.