متن شبهه یا سوال :

«سر کلاس اندیشه اسلامی به استاده گفتم استاد یه سوال بپرسم؟ گفت بپرس.
گفتم چجوری زکریای رازی ٩٠٠ سال پیش الکل رو کشف کرد بعد اسلام ١٤٠٠سال پیش الکل رو حروم اعلام کرد؟ یه نگاه کرد گفت پاشو گمشو بیرون»

پاسخ :

همانطور که در متن شبهه آمده این متن با شیوه های مختلف بیان شده و در فضای مجازی در حال انتشار است تا از نوشیدن (شراب و نوشیدنی های الکلی)، که اسلام دستور صریح به حرمت آن داده قبح زدایی کند، اما واقعا ضررهای آن امروزه بر چه کسی پوشیده است؟!

اما در رابطه با جواب متن فوق نکاتی ذکر می شود:

1. سوال مطرح شده در حقیقت یک شبهه است که با استفاده از داده های صحیح و غیر صحیح، نتیجه غلط و شبهه ناک خود را گرفته است!

2. در عصر پیامبر اکرم (ص) الکل به صورت خالص و به نام الکل شناخته نشده بود و کشف نشده بود (که چه خاصیت هایی دارد) نه اینکه وجود نداشت.

3. انسان از دیر باز با تهیه الکل در ضمن خمر و سایر مواد مست کننده آشنا بوده است. الکل طبیعی یا مواد قندی که کربن های خود را از دست داده باشد همیشه در طبیعت وجود داشته است و در خمر که از تخمیر مواد قندی توسط قارچ و مخمرها به وجود می آید در حدود 18 درصد موجود است.
[آب‏جو 4 الی 6 درصد، شراب 16 تا 20 درصد و عرق یا ویسکی تا 40 درصد در بردارنده ماده سکرآور الکل می‏باشند/ برگرفته شده از کتاب الکل و فراورده های آن]

4. در زمان های قبل از رازی نیز الکل وجود داشته است، اما انسان ها این ماده را با ترکیبات و نام مشخصی نمی شناختند. تا اینکه رازی الکل را «کشف» نمود!

5. در روایت آمده: «الخمر حرام لانه مسکر»؛ شراب حرام است و نباید مصرف شود. چون مست کننده است. با توجه «العلة‏ تعمم»‏ و همچنین «علت تامه بودن مست کننده بودن برای حرمت»، گفته می شود ‌که کلّ مسکر حرام (هر مست کننده‌ای حرام است).

6. بنابراین در اسلام هر گونه مسکر و نوشیدنی مست کننده حرام شمرده شده است و اشاره ای خاص به الکل نگردیده است.