هردو فرقه انگلیسی اند (ازیک پدر ومادرند) یعنی بریتانیای استعماری در شناسایی وحمایت از این دو فرقه ضاله، نقش اساسی داشت.
هر دو دریک قرن (۱۵۰ سال اخیر) و در زمان تاریخی مشترک، با توجه به خواستگاه عملیاتی مشترک ضد اسلامی درجهان اسلام به وجود آمده اند.
هر دو فرقه "شبه مذهب" در غالب اسلام هستند.
هر دو فرقه "تکفیری" و ضد دین اسلام هستند.
اساسا بهایی شدن یعنی مسلمان نبودن.
واژه بهائی شو، یعنی مسلمان نباش.
شبکه ماهواره ای فارسی زبان "من و تو" که امتیاز رسانه ای بهائیت است، برای استخدام خبرنگار و مجری های رنگارنگ به شرط "بهائی شدن" صورت می پذیرد و آن ها بهائی نمی شوند مگر با قبول انجام دو کار.
اول: جسارت به قرآن کریم
دوم:ارتباط بی قاعده جنسی ضربدری مختلط زنان و مردان که حتی ازدواج هم نباید مانع این ارتباط جنسی به هم ریخته شود. که پس از انجام این گونه کارها آنها بهائی و استخدام می شوند.
و همچنین ذات ضدیت با دین مبین اسلام در فرقه "وهابیت" را درفتاوی شبه مفتیان معروف آنها می توان دریافت، که در ذیل برخی فتاوی عجیب مفتی نابینای آل سعود به نام "اللطیف آل شیخ" که بعد از "بن باز" معروف ترین مفتی وهابیت می باشد، ذکر می گردد:
جشن میلاد پیامبر اسلام حرام و شرک است.
قیام (امام)حسین علیه یزید حرام بود.
حب یزید ایمان و بغض آن نفاق است.
آل شیخ در روز عاشورا مراسم جشن عروسی فرزند ذکورش را برگزارنمود (ان هذا یومُ تبَرَکت بهیِ بنو اُمیه و هذا یوُمٌ فَرِحَت بهی آلَ زیادٍ وآل مروان)
راهپیمایی برای دفاع از پیامبر اسلام حرام است (این فتوا پس از واکنش مسلمانان در برائت از اهانت به نبی مکرم اسلام توسط کاریکاتوریست های غربی صادرشد.)
شعار علیه آمریکا حرام است.
شعار به نفع فلسطین حرام است.
اخراج دیکتاتور ها حرام است. (واکنش منفی نسبت به بیداری اسلامی درمنطقه اسلامی)
وجود امام زمان (عج) دروغ است.
کالاحراج
