صله رحم و به یاد داشتن نزدیکان و برقراری ارتباط با ایشان یکی از راههای مهم ابراز محبت، مهروزی و نوع دوستی به حساب می آید. با توجه به اهمیت و کارکرد مهمی که این واجب الهی در زندگی فردی و اجتماعی به دنبال دارد برای تقویت و گسترش فرهنگ نوع دوستی و صله رحم سزاوار است با شناسایی و برطرف نمودن آسیب های پیشروی آن موجبات بهره مندی از برکات این واجب دینی را فراهم نماییم.
اگر گذر سن انسان را از دوران نوزادی تا پیری نگاه کنیم، می بینیم که پیری خیلی شبیه نوزادی است! شباهتش، هم در نداشتن مو و دندان است و هم ناتوانی و وابستگی! ولی بعضی از پیرها هستند که از نشانه های پیری، فقط سنّ بالا دارند.
انسان های بسیار مسن زیادی در طول تاریخ وجود داشته اند که در میان پیامبران می توان به حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت خضر و حضرت الیاس (علی نبینا و آله و علیهم السلام) اشاره کرد. در میان کسانی که عمر طولانی داشته اند، مولای غریب ما، حضرت حجّت بن الحسن ارواحنا له الفداء نیز هستند. کسی که تا امروز بیش از 1170 سال از عمر پُربرکتش می گذرد.
او «صاحب الزّمان» است؛ یعنی زمان نیز، مانند باقی مخلوقات در دست قدرت اوست. بنابراین مفهوم گذر زمان برای مولای زمان، تحقق پیدا نمی کند و امام، مافوق زمان است.
کسانی که ایشان را دیده اند، خبر از جوانی ایشان داده اند؛ چرا که گذشت زمان بر ایشان اثرگذار نیست. از امام رضا علیه السلام روایت است که می فرمایند: «علامتش (علامت حضرت مهدی) آن است که در سن، پیر و به صورت، جوان است؛ طوری که نظر کننده به آن حضرت، گمان برد که در سن چهل سالگی یا کمتر از آن است. از دیگر نشانه های آن حضرت آن است که با گذر شبها و روزها، پیری بر ایشان راه نیابد تا زمانی که اجل آن حضرت فرا برسد.» (1)
مگر می شود مولایی که بارزترین صفتش «حیّ؛ زنده» است، علائم پیری و مرگ در چهره داشته باشد؟ هر چه باشد، جوانی، بهار عمر است! مولای ما هم گل همیشه بهارند.
پی نوشت:
1. کمال الدین و اتمام النعمه، ص 652؛ به نقل از نهاوندی، علی اکبر، العبقری الحسان، ج 7، ص 340 – 341.
حضرت موسی (علیه السلام) در هنگام جان دادن به سختی جان می داد ولی بعد، نارنجی را به او دادند تا بو کند و راحت او را قبض روح کردند. در برخی روایات آمده مرگ برای مؤمنین مانند در آوردن لباس چرک از بدن است. با این توضیحات از روایات برآنیم کیفیت و چگونگی مرگ مؤمنین و سختی و آسانی آن را بررسی کنیم.
یک اصل کلی این است که از قبل از مرگ لطف خداوند درباره مؤمن شروع شده و در هنگام احتضار و مرگ این لطف زیادتر می شود و هر چه جلو می رود الطاف الهی بیشتر می شود ولی برای غیر مومن عکس آن صادق است.
روزی از مدرسه به خانه می‌آید، در حالی که گونه‌ها و دستهای سرخ و کبودش ، حکایت از عمق سرمایی می‌کند که در جانش رسوخ کرده است. پدرش همان شب تصمیم می‌گیرد که پالتویی برایش تهیه کند. دو روز بعد با پالتویی نو و زیبا به مدرسه می‌رود. غروب که از مدرسه برمی‌گردد با شدت ناراحتی، پالتو را به گوشه اطاق می‌افکند. همه اعضای خانواده با حالت متعجب به او می‌نگرند، و مهدی در حالی که اشک از دیدگانش جاری است، می‌گوید: "چگونه راضی می‌شوید من پالتو بپوشم در حالی‌که دوست بغل‌دستی من در کنارم از سرما بلرزد."
شهید مهدی باکری
فاطمه سلام‌الله‌علیها با نام مهدی(عج) شاد می‌شد و با یاد او خود را تسلّی می‌داد. بدون مهدی(عج) تحمل شهادت امام حسین علیه السلام بر ایشان سنگین بود.
فاطمه سلام الله علیها به چنین فرزندی می‌بالد و مهدی (عج) برچنین مادری فخر می فروشد.
بین این دو بزرگوار ارتباطی ویژه و مشابهت‌هایی وجود دارد که ابتدا به برخی از ارتباط‌ها سپس به برخی ازتشابه‌ها اشاره می کنیم:
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: اگر خدایی ناکرده در زندگی یک کاسه ترشی باشد عیب ندارد. آن را ترشی سفره حساب کن. با حسن ظن خود کار کن و بهره ببر. حُسن ظن چیز خیلی بزرگی است. اصلا خداوند در قرآن سوء ظن را نهی کرده است. خال صورت، صورت را زیبا می‌کند. اگر در زندگی خال سیاهی دیدی برای نشان دادن آن سفیدی هاست.
زندگی یکنواخت نظر را کوچک می‌کند. همان طور که شیرینی‌های زندگی را می‌خورید ترشی‌های آن را هم بخورید. شیرینی با ترشی خیلی خوب می‌شود. خدا تربیت می‌کند. در زندگی گاهی کم است و گاهی زیاد. راه معتدل همیشه بهار است. بهار خوب است، خیلی لطیف و قشنگ و آرام است.ان شاء الله مزاج‌های ما هم معتدل باشد. دمی راحت روی زمین بنشینیم.
شما با نعمت بزرگ شدید. با پدر و مادرهای خوب. منتها دلت می‌خواهد بهتر بشود. معنایش این نیست که دیروز بد بوده است می‌گوییم خدایا وضع ما را بهتر کن، یعنی تا حال خوب بوده است. بهتر کردن شغل خداست. فهم و ادراک و عقل و گذشت از دنیا خیلی زیباست. می‌گوید: دیشب غذا خوردم کیف کردم، امشب چرت می‌زنم. دارم تحلیل می‌برم. فردا صبح شکم گرسنه دوباره می‌خورد. لذا اگر یک وقت پکر می‌شوید نگویید بدبختم. دارید تحلیل می‌برید.
ایران مصمم به باز پس گرفتن سهم خود در بازار نفت است"؛ این جمله‌ای است که مسئولان دولتی کشورمان پس از اجرایی شدن سند برجام و حتی پیش از آن بارها بر ضرورت تحقق آن تاکید کرده‌اند.
اواسط اسفندماه بود که روحانی رئیس جمهور کشورمان در جریان نشست خبری خود در حاشیه سفر استانی به یزد از بازگشت ایران به جایگاه قبلی خود در عرصه صادرات نفت خبر داد. این در حالی است که روحانی پیش‌تر در جریان سفر خود به پاریس نیز اعلام کرده بود قیمت‌های جهانی نفت خام برای بلندمدت در سطوح پایین باقی نمی‌ماند.
محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز در جریان یکی از نشست‌های خبری خود در سال گذشته، ضمن انتقاد نسبت به سیاست‌های اتخاذ شده از جانب اوپک در زمینه تولید و عرضه بشکه های نفتی، گفته بود، باید کشورهایی عرضه نفت خود را کاهش دهند که در زمان تحریم ایران، تولید خود را بالا برده بودند.
واژه "آخرالزمان" یکی از واژه‌هایی است که بارها در روایات پیشوایان معصوم(ع) و متون ادیان الهی آمده است. آخرالزمان نه فقط یک دوره زمانی خاص است، بلکه واقعاً به مرحله‌ای ویژه در پایان زمان اتلاق می‌شود. فهم زمانی دقیق و تعیین این دوره، بسیار سخت و بلکه ناممکن است.
به همین خاطر، ادیان به بیان خصوصیات این دوره پرداخته‌اند. البته به نظر می رسد آخرالزمان از چنان وسعت زمانی ای برخوردار باشد که بتوان مطمئن بود هنوز تا پایان زمان، راه درازی مانده است. چرا که پیامبر اکرم(ص) در ادیان الهی، پیامبر آخرالزمان معرفی شده است و زمان ظهور امام عصر(عج) نیز آخرالزمان بیان شده است و زمان وقوع قیامت هم آخرالزمان معرفی شده است. در متون دینی ما بارها عبارت آخرالزمان آمده است. در روایات معصومین(ع) به ویژگی های آخرالزمان توجه ویژه ای شده است. در این مجال به روایات پیامبر(ص) در این موضوع می پردازیم.
در وصیت نامه شهید حسین خرازی آمده است:
بسم رب الصدیقین
خطاب به فرماندهان و رزمندگان اسلام:
- ما لشگر امام حسینیم، حسین وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه امام حسین (ع) را در آغوش بگیریم کلامی و دعایی جز این نباید داشته باشیم: «اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد.»
- اگر در پیروزی‌ها خودمان را دخیل بدانیم این حجاب است برای ما، این شاید انکار خداست.
- اگر برای خدا جنگ می‌کنید احتیاج ندارد به من و دیگری گزارش کنید. گزارش را نگه دارید برای قیامت. اگر کار برای خداست گفتنش برای چه؟
- در مشکلات است که انسانها آزمایش می‌شوند. صبر پیشه کنید که دنیا فانی است و ما معتقد به معاد هستیم.
- هر چه که می‌کشیم و هر چه که بر سرمان می‌آید از نافرمانی خداست و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدا دارد.
- سهل‌انگاری و سستی در اعمال عبادی تأناثثیر نامطلوبی در پیروزی‌ها دارد.
- همه ما مکلفیم و وظیفه داریم با وجود همه نارسایی‌ها بنا به فرمان رهبری، جنگ را به همین شدت و با منتهای قدرت ادامه بدهیم زیرا ما بنا بر احساس وظیفه شرعی می‌جنگیم نه به قصد پیروزی تنها.
- مطبوعات ما جنگ را درشت می‌نویسد، درست نمی‌نویسد.
- مسأله من تنها جنگ است و در همان جا هم مسأله من حل می‌شود.
- همواره سعی‌مان این باشد که خاطره شهدا را در ذهنمان زنده نگه داریم و شهدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم که شهدا راهشان راه انبیاست و پاسداران واقعی هستند که در این راه شهید شدند.
- من علاقمندم که با بی‌آلایشی تمام، همیشه در میان بسیجی‌ها باشم و به درد دل آنها برسم.
گاهی آنقدر این قرائت ها و استفاده هایمان از این کتاب الهی به مراسم عزاداری و ختم خلاصه شده که خیلی از جوان های امروزی تا وارد یک سایت یا وبلاگ و یا مغازه ای می شوند که صدای قرآن از آنها شنیده می شود و یا صدای هنزفری و یا آهنگ موبایل کسی طنین آیات قرآن می شود همه متعجبانه نگاه می کنند و اولین چیزی که به ذهنشان می آید مراسم عزاداری و خدایی ناکرده تهجد و عقب ماندگی است که این را می توان از نگاه هایشان کاملا متوجه شد ...
آیا این همان قرآنی نیست که بارها دشمنان اسلام تلاش کردند نقطه ضعفی از آن بگیرند اما نه تنها موفق نشدند بلکه بر رسوایی خود افزودند؟
این همان قرآنی نیست که هنوز کسی را یارای هماوردی با آن نیست؟ که البته امروز خیلی ها سعی می کنند که نورش را خاموش کنند و آن را تحریف شده بخوانند اما نخواهند نتوانست چرا که این وعده ی خود خداوند است .....
